مکتب اهل بیت(علیهم السلام) در طول تاریخ پر افتخار خود، شخصیتهایی والا و ارزنده را پرورده است که هر یک سرچشمه خدمات و دگرگونیهای بزرگ و گسترش دهنده معارف و اخلاق قرآنی در جوامع انسانی بودهاند. آنان همچون شمعهایی فروزان سوختند و به محفل تاریک بشریت روشنی بخشیدند؛ آموزگارانی که درس آزادگی، جوانمردی، ستم ستیزی، عدالتخواهی، شکیبایی و در یک سخن، درس انسانی زیستن را به جهانیان آموختند.
در میان آنان بانوانی نیز برای تبلیغ پیام الهی به پا خاستند و دوشادوش مردان بزرگ تلاش کردند. کتاب «امالبنین نماد از خود گذشتگی» میکوشد تا گوشههایی از زندگی امالبنین، بانوی نمونه و پاسدار راستین اهلبیت(علیهم السلام) را آشکار سازد؛ بانویی که به حق اسوه ایثار، از خود گذشتگی و شکیبایی است.
ولادت، ازدواج و شهادت ام البنین، وفات و محل دفن این بانوی گرامی، سرودههای ایشان، ام البنین و حدیث ام سلمه، ام البنین و داستان پدربزرگش ابو براء، امالبنین و سفر امام حسین(علیه السلام) و... از جمله عناوین موضوعاتی است که در این اثر به آن پرداخته شده است.
در بخشی با عنوان سرودههای امالبنین آمده است: این بانوی بزرگوار شاعری خوش بیان بود. از جمله سرودههای او شعری است که ابوالحسن اخفش آن را درکتاب «شرحالکامل» آورده است. وی هر روز در بقیع میآمد، برای فرزندش عباس نوحه سرایی میکرد و فرزند او عبیدالله را نیز به همراه خود میآورد. مردم مدینه که در میان آنان مروان بن حکم نیز بود به منظور شنیدن نوحه او گرد هم میآمدند و به سبب جانسوز بودن نوحهسرایی او همگی اشک میریختند.
گفتنی است، این اثر به قلم محمد رضا عبدالامیر انصاری نگاشته شده و موسی دانش کار ترجمه آن را بر عهده داشته است.