«المعارف الرافعه فی شرح الزیاره الجامعه»، «فیض الحرمین فی شرح منظومه الثقلین»، «روض الجنان و روح الجنان»، سی و پنجمین جلد از کتاب «المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته» و «عجائب البلدان» از جمله عناوین این آثار هستند.
کتاب «روض الجنان و روح الجنان» از بهترین و سودمندترین تفاسیر جهان اسلام و مقبولترین نگارشهای قرآنی فارسی امامیه در تاریخ است، این اثر تألیف حسین بن علی بن محمّدبن احمد خزاعی نیشابوری معروف به شیخ ابوالفتوح رازی است.
اثر حاضر از همان نخست با اقبال فراوان روبه رو شد و گزارش صاحب نقض و کثرت نسبی دستنوشتهها و تأثر عالمان شیعی از این اثر گواه این مدعاست. مؤلف از تبیان شیخ طوسی در تفسیرش بهره گرفته و به نقل آرای مفسّران سنّی هم اهتمام ورزیده است. قبل از این تصحیح، دو تصحیح کامل دیگر به کوشش مهدی الهیقمشهای و میرزا ابوالحسن شعرانی منتشر شده، امّا تصحیح حاضر دقیقترین و محققانهترین آنهاست.
کتاب «المعجم فی فقه لغة القرآن و سر بلاغته» دایرة المعارفی درباره قرآن، معارف و علوم قرآنی است. مدخلهای کتاب براساس ریشه اصلی کلمات قرآن تنظیم شده و هر مدخل از جنبههای مختلف علوم قرآنی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین ترتیب که هر مدخل در آغاز از لحاظ لغوی و دانش ریشهشناسی بررسی و سپس آرای دانشمندانصاحب نظر در آن باره مطرح میشود. همین فرایند از منظر علم تفسیر، بلاغت، شأن نزول، تاریخ و... نیز اعمال میشود. در ابتدای هر مدخل مشتقات هر ریشه اصلی و آمارهای گوناگون بسامدیآنها در قرآن نیز مورد توجّه قرار گرفته است.
«عجائب البلدان» نام دیگر اثری است که به زبان عربی نگاشته شده است. این اثر گنجنامهای است بر جای مانده از میراث سترگ و کهن مسلمانان در دانش جغرافیا و تاریخ که پس از تصحیح از روی دقیقترین نسخه خطی آن (نسخه دانشگاه پرینستون، بخش یهود، مجموعه گارت) فراروی خواننده قرار گرفته است.
این کتاب دانشنامهای است آکنده از دادههای دقیق و شگفتآور جغرافیایی و تاریخی و خواص گیاهان و میوهها و اعضای پیکر حیوانات که گاه به افسانه نیز در میآمیزد و تصاویری دیدنی و حکایاتی شنیدنی از باورهای کهن، فراروی ما مینهد.
«فیض الحرمین فی شرح منظومه الثقلین» کتابی است ارزشمند که فصاحت شعر را در کنار تابندگی نثر گرد آورده است و در عرصۀ قرآن کریم مهمترین موضوعات و دقیقترین آنها را بر رسیده است و هریک را با نگاه عترت طاهره ضمیمه کرده است.
این کتاب با وجود کمی حجم، مطالبی بینظیر و فوقالعاده را در خود جای داده است که بر پندار تحریف قرآن و عدم عصمت معصومان که همسنگ قرآناند خط بطلان میکشد و از همین رو در آن درونمایهای است که موجب غنا و خرسندی خردمندان میشود. این چکیدۀ گرانسنگ و شرح فراگیر آن از بخششهای الهی و فیض حرمین است که شاعر آن را هنگام لبیک در سوم ذیحجّه در مکّه سروده است.