به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، میزگرد «بررسی شخصیت علمی آیت‌الله محمد واعظ‌زاده‌خراسانی»، از علمای بزرگ جهان اسلام و نخستین دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به همت ایکنای خراسان رضوی در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد.
در این میزگرد علیرضا غفرانی، پژوهشگر علوم قرآنی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس و شاگرد مرحوم واعظ‌زاده با اشاره به سابقه ورود این عالم ربانی به دانشگاه گفت: در قبل از انقلاب که دانشگاه با هدف مقابله با حوزه وارد ایران شد، مرحوم واعظ‌زاده به همراه مرحوم آشتیانی و مکارم و چند نفر دیگر به این نتیجه رسیدند که لازم است الهیات و معارف اسلامی را وارد دانشگاه کنند، در آن زمان رابط بین حوزه و دانشگاه شهید دکتر بهشتی بود و مرحوم واعظ‌زاده از ایشان اجازه گرفت که آیا لازم است وارد دانشگاه شویم، دکتر  بهشتی هم در پاسخ گفته بود من به شما توصیه می‌کنم حتما وارد این عرصه بشوید.
وی با اشاره به سفرهای استاد واعظ زاده به خارج از کشور گفت: استاد کنجکاو بود و می‌خواست ببیند در کشورهای دیگر، اسلام به چه معناست و چگونه عمل می‌کنند، از طرفی در آن زمان هر استادی اجازه داشت یک سفر مطالعاتی به خارج از کشور داشته باشد.
غفرانی افزود: در این سفرها هزینه رفت‌وآمد با خود استاد بود و دانشگاه فقط حقوق استاد را می‌داد لذا مرحوم واعظ زاده به خاطر اهمیت زیادی که برای رفتن به این سفر قائل بود خانه خود در ایران را اجاره داد تا بتواند با پول آن در کشور دیگر منزل تهیه کند و این سفر مقدمه‌ای شد که استاد را به فکر برگزاری کنگره شیخ طوسی انداخت.
وی تصریح کرد: ایشان چند بار به رئیس وقت دانشگاه پیشنهاد برگزاری کنگره شیخ طوسی را مطرح کرد که با آن مخالفت شد، بعد از مدتی آن رئیس عوض شد و رئیس جدید اجازه برگزاری کنگره را داد اما شرط گذاشت که تمام کارهای مربوط به کنگره باید توسط خود مرحوم واعظ‌زاده انجام شود که این کار خیلی سختی بود.
غفرانی اظهار کرد: مرحوم واعظ‌زاده با پشتکار بالایی که داشت حدود یک سال زمان گذاشت تا شخصیت‌ها و مباحث مربوط به کنگره را شناسایی و در نهایت‌ آن را برگزار کرد.
شاگرد مرحوم واعظ‌زاده با بیان اینکه برگزاری کنگره شیخ طوسی خودش مقدمه بحث تقریب مذاهب استاد شد، گفت: مرحوم واعظ‌زاده به خاطر تسلطی که به فقه و سایر علوم داشت، در زمینه تقریب مذاهب بسیار موفق و تاثیرگذار عمل کرد.
وی با بیان اینکه هر دو طرف شیعه و سنی بر تسلط استاد واعظ‌زاده به فقه اذعان داشتند، گفت: مرحوم واعظ‌زاده همواره می‌گفت فقه ما شیعیان با سنی‌ها یکی است فقط تفاوت‌های جزئی با هم داریم.
غفرانی با بیان اینکه استاد واعظ‌زاده از فحش دادن و لعن کردن در مسائل دینی بین فرق مخصوصا بین شیعه و سنی بسیار گریزان بود و آن را رد می‌کرد، یادآور شد: استاد در نوشتن دقت بسیار داشت و در جمع‌بندی منابع، بحث علمی را به طور کامل بیان می‌کرد و مراقب بود که نظرات و آرا مفسران بدون هیچ دخل و تصرفی بیان شود فقط اگر جایی هتک حرمتی را می‌دید، آن را حذف می‌کرد.
شاگرد مرحوم واعظ‌زاده بیان کرد: مرحوم واعظ‌زاده در نقل حدیث، استاد بود، سندیت هر حدیثی را می‌دانست و وقتی سئوالی از او می‌شد با تبحر خاصی می‌گفت در این زمینه چه منابعی در شیعه و سنی را باید جستجو کنید، همچنین استاد ابتدا بر قرآن و سپس بر حدیث تاکید داشت.
وی در ادامه با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی استاد واعظ زاده گفت: استاد وفای به عهد زیادی داشت و تا به عهدش وفا نمی‌کرد آرام نمی‌گرفت، نظم هم جزء لاینفک زندگی استاد بود به گونه‌ای که ایشان حتی برای خوردن و آشامیدن هم نظم داشت، از طرفی بسیار پرکار بود زودتر از همه در محل کار حاضر می‌شد و تا دیر وقت آنجا بود، در حین کارش هم اصلا وارد مسائل حاشیه‌ای نمی‌شد.
غفرانی در پایان یادآور شد: استاد واعظ‌زاده بار علمی بسیار بالایی داشت و روزی من از او پرسیدم شما با این همه اطلاعات چرا ادعای مرجعیت ندارید ایشان در پاسخ گفت: من از این مسائل گریزان هستم و هیچ‌گاه دنبال چاپ رساله نرفت.