محمد مهدی طهرانچی در دومین نشست کنفرانس بین‌المللی تربیت دینی در ادیان ابراهیمی که عصر امروز با حضور جمعی از مسئولان آستان قدس رضوی و اندیشمندان و محققان برجسته دینی در داخل و خارج از کشور در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، به تبیین ساحت تعلیم علمی در تربیت دینی پرداخت و عنوان کرد: مفهوم تعلیم و تربیت و چارچوب دینی باید بر اساس مبانی دینی تعریف شود.
وی با بیان اینکه درتبیین الگوهای تربیتی باید به چیستی، چرایی و چگونگی این الگوها توجه شود، اظهار کرد: ساحت تعلیم علمی در تربیت دینی، بر سه اصل اخلاقی، علمی و اجتماعی استوار است. و در بحث ساحت علمی این سوال مطرح است که آیا دین و قرآن برای تعلیم و تربیت علمی رویکردی دارد یا خیر؟
طهرانچی در ادامه به مراتب تعلیم و تربیت اشاره کرد و گفت: از دوران بلوغ تا سن 21 سالگی بحث تعلیم و تربیت دینی و اجتماعی مطرح می‌شود.
وی با بیان اینکه قرآن کتاب هدایت است و در این کتاب آسمانی اگر توجهی نیز به علم شده برای هدایت انسان‌ها بوده است، خاطرنشان کرد: در قرآن مجید سبک‌های متفاوتی برای تربیت مشاهده می‌شود که یکی از آنها قصص قرآن و دیگری پرداختن به آیاتی است که به خلقت الهی توجه شده است. بیان مراتب خلقت انسان در قرآن کریم به دقت و با عنایت به عنوان یک بحث و نگاه تربیتی مطرح شده است.
این مقام مسئول، در ادامه با اشاره به برخی از آیات قرآن مجید با مضمون مشاهده آفرینش و خلقت الهی گفت: در سوره فصلت آیه 11 آمده است: «خداوند به آفرینش آسمان پرداخت و آن توده‌ای از دود بود. پس به آسمان و زمین فرمود: خواه یا ناخواه باید به صحنه وجود بیایید. گفتند: آمدیم و همه به دلخواه مطیع فرمان توییم».
طهرانچی افزود: اساس الگوی ما برای تربیت به چگونگی علم است و متأسفانه ما به خلقت به عنوان یک نگاه علمی آن‌گونه که قرآن به آن توجه دارد نمی‌نگریم، علم زمین‌شناسی نیز که با کمک این علم می‌توانیم بهتر به مشاهده آفرینش‌ها و خلقت خدا پی ببریم، مبتنی بر چارچوب قرآن و آموزه‌های قرآنی نیست.